Tour de la Meuse 1, het verslag
Tour de la Meuse 1, 28 mei - 1 juni 2025. Het verslag
Di. 27.05 Vertrek
Omdat we besloten hadden met onze beide C6en aan de Tour deel te nemen, was Ellen 's morgens Metta gaan ophalen en startte ik vanuit huis. We troffen elkaar even na Venlo op de A73, en reden gezellig in colonne verder. Overnachting was in Pont à Mousson gepland, de allereerste foto in het album toont het interieur van Metta's hotelkamer!
Wo. 28.05
Op de verdere rit naar Langres nog even de Marché Central van Nancy bezocht, het water liep ons in de mond maar we hebben ons ingehouden! Een paar stadjes verder op de route stond er een C6 langs de weg! Mat en Lia! Wat doe je als het dan lunch tijd is? 2 bochten verder was een restaurant en daar dus gestopt en verder bijgepraat en gegeten. En zo kwamen we zonder verdere bijzonderheden toch nog redelijk vroeg in de middag aan bij het hotel in Langres.
Het mag duidelijk zijn dat binnen de kortste keren de parkeerplaats wemelde van de C6en en hun equipes! En omdat het tegen borreltijd liep, staken we de grote parkeerplaats over naar de bar annex restaurant voor die avond. Als altijd was het weerzien van zovele bekende en het kennis maken met enkele nieuwe C6 vrienden een echt feest!
De maaltijd die ons daarna werd opgedist was trouwens ook een feest! Mooi opgemaakte gerechten en bijzonder smaakvol! Kortom een zeer geslaagde eerste avond.
Do. 29.05
Het vertrek stond gepland om 09.30 uur en nadat de uitsluitend met C6en volgepakte parkeergarage geheel was leeg gelopen, zette de stoet zich in beweging naar onze eerste en feitelijk voor deze (en volgende) Maas ritten belangrijkste stop: de bron van de Maas. De rit gaat door een prachtig glooiend wijd open landschap, mooi maar niet spectaculair. Eenmaal aangekomen, worden we begroet door een hele kudde nieuwsgierige witte Charolais koeien! Iemand riep: Dat zijn de Camembert koeien, maar die kaas komt uit Normandie. Munster koeien dan dus maar.
Je kijkt dan naar die bron en je ziet een miniscuul straaltje helder water uit de grond komen, meer is het niet!! Uit mijn douche thuis komt meer water! Maar wat hier begint wordt uiteindelijk wel de Nieuwe Waterweg in Rotterdam! Wonderlijk..
Lex presenteerde een mooie en duidelijke uitleg, compleet met een meegenomen flip-over, waarin duidelijk werd waarom precies in deze regio zo dicht bij elkaar een aantal grote rivieren ontspringen. De Marne, de Seine, de Moezel, de Saône, ze ontspringen allemaal hier in deze regio!
Terug naar onze Grandes Routières voor een korte rit naar de eerste brug over de Maas! Dat blijkt maar een paar km te zijn, en inmiddels is de Maas al een stevige beek geworden! Ter plaatse begroet door een vriendelijke jonge boer, die met trekker en aanhanger 2 paarden naar de wei ging brengen. Hij zat op zijn trekker als een koning te paard en wuifde ons breed lachend toe!
De volgende rit voerde door een wat bosrijker gebied, naar het restaurant voor onze lunch, gelegen naast de 3e brug over de Maas! Ook hier een hartelijke ontvangst en bediening, een heerlijke warme lunch.
Bij vertrek van de gehele stoet heeft iemand een complete video gemaakt, een indrukwekkend beeld van de hele colonne C6'en! Zie de foto pagina, je kunt de C6en tellen.
De volgende halte is dan de eerste sluis in de Maas! Een klein sluisje maar met een groot verval! Oud, maar geheel (bijna onzichtbaar) uitgerust met de modernste techniek. In de sluiskolk ligt een Zweeds(!) zijljacht. Håkan vond dat natuurlijk wel even erg mooi! Wij allemaal trouwens ook.
Van daar gaat het nu naar de bron van nog een rivier: De Marne. In tegenstelling tot de bron van de Maas ligt deze diep in de bossen verstopt. Ook hier een minimaal stroompje water! Maar om er te komen is het ongeveer een paar honderd meter over een redelijk stijl bospad naar beneden. Daar beneden is ook nog een kleine grot, die beroemd is geworden door Julius Sabinus (een Galliër) die zich daar 9 maanden voor de Romeinen heeft kunnen verstoppen! (Asterix was here!)
Terug naar ons hotel zijn we keurig op tijd om nog even een korte stadswandeling in Langres te maken, even op te frissen, en dan is het weer happy hour! Nu zijn er echter lange tafels buiten op het terras voor ons neergezet, onder de bomen en de parasols een heerlijke plek om onze drankjes te genieten! En ook nu was het avondmaal in alle opzichten een groot feest! Roelof sprak aan het einde van de avond een mooi en welverdiend dankwoord (in het Frans!) aan het personeel uit.
Vrij. 30.05
De dag begint met een korte rit, slingerend door de smalle straatjes van de oude stad naar de oostkant waar we, hoog boven de vallei, een prachtig uitzicht over de wijde omgeving hebben.
Op weg naar de volgende stop, het kaasfabriekje " La divine Fromagerie", gebeurt het dan: het eerste en enige pechgeval van deze trip! En het overkomt mij dus, het beruchte thermostaathuisje van mijn C6 barst ongegeneerd open en Madame is plotseling compleet incontinent!! Enfin, ik stap over in Ellen's auto en verder naar de Fromagerie, die slechts enkele km verderop is. Inmiddels bel ik de ADAC en, na een kleine lunch bij de Fromagerie weer terug naar mijn gestrande C6, waar binnen een half uur een afsleepwagen me afhaalt en naar een nabij gelegen Peugeot dealer brengt. Op weg ernaar toe blijkt dat de man achter het stuur de baas van die garage is en, gelukkig, mijn 2.7 motor erg goed kent! Thermostaathuisje, ja dat vermaledijde plastic ding! Ze zijn uit productie maar ik denk dat ik er wel eentje kan vinden. Inderdaad, kwartiertje bellen met wat collega's en hij heeft er eentje gevonden, kan er in 2 dagen zijn. Klopte allemaal, auto daar gerepareerd en allang weer veilig thuis! Daarom hier nog eens een compliment en een bedankje voor deze garage: Peugeot Garage Flagez, Montigny le Roi. Peugeot of niet, onze C6 motoren kent hij op zijn duimpje!
Ellen ter plekke gebeld, die mij weer ophaalde en gedrieën hebben we de rit naar ons hotel in Vittel gemaakt. Verslag van de andere stops die dag kan ik dus niet geven, maar de foto's spreken denk ik voor zich!
Zo kwamen we uiteindelijk bijna gelijktijdig aan bij het hotel met de gehele colonne, en kon de avond beginnen. Een korte wandeling door het grote Parc Thermal bracht ons naar het restaurant "Rotonde", waar we met het mooie weer buiten konden zitten, onder de hoge bomen, van onze drankjes genoten en daarna opnieuw van een heerlijk diner. Klasse!
Za. 31.05
De laatste dag is aangebroken. We rijden via een mooie route eerst naar de brug over de Maas bij Frebécourt, een fraaie oude stenen brug, en verder naar de Basilique de Bois-Chenu, de basiliek die ter ere van Jeanne d'Arc is gesticht. De ligging is prachtig, op een heuvel aan de vallei van de Maas. Maar ook de basiliek zelf is erg mooi, zie de foto's. Vervolgens gaat de rit naar Domrémy-la-Pucelle, daar vlak bij. Dit is de geboorteplaats van Jeanne d'Arc. En natuurlijk staat een bezoek aan het geboortehuis en de daarnaast gelegen kapel op het programma! In de kapel worden we verwelkomd met muziek, er is een groepje musici bruiloftsmuziek aan het inspelen voor een kort na ons vertrek plaatsvindende bruiloft! Toch aardig van ze!
Een bezoek daarna aan het geboortehuis, er vlak naast. Een middeleeuws huis, in praktisch originele staat, maar verder geheel leeg, geen meubels, niets. Het geeft wel een indruk van de toch armoedige omstandigheden waarin men toen woonde!
We hoefden de straat slechts over te steken naar het restaurant voor de lunch. Lange houten tafels onder parasols op het terras en door de grote geopende deuren konden we onszelf van het rijk gevulde buffet bedienen. Aangenaam!
Het vervolg van de route brengt ons naar een bijzondere plek aan de Maas: feitelijk gewoon een brug over de Maas, maar met een wat hoger gelegen zonnewei er vlak naast, met onder de brug een strandje aan de Maas! Een ideale plek voor een dagje uit voor de lokale bevolking. Maar ook voor ons dus! Zie vooral de foto's.
Dan rijden we vandaag nog één keer over een, op zich niet echt spectaculaire brug over de Maas, voordat we bij ons hotel in Verdun aankomen. En ja, ook het hotel ligt direct aan de oever, beter gezegd aan de boulevard, van de Maas, die hier inmiddels een statige rivier is geworden!
Het weer begint helaas te betrekken, zodat een deel van het happy hour in de hotelbar wordt genoten, maar omdat op het terras toch de nodige parasols staan, trekken we uiteindelijk weer naar buiten op het grote terras.
Het diner, in het restaurant van het hotel, was weer zoals we dat op deze trip gewend zijn geraakt, van grote klasse! En omdat er nu eenmaal een aantal echte diehards onder ons zijn, duurde de avond nog tot in de kleine uurtjes in de hotelbar.
Zo. 01.06
Het afscheid na het ontbijt de volgende ochtend was ook zoals altijd, met de nodige weemoed. Of zoals, Edmond Haracourt het ooit in een gedicht schreef: "Partir c'est mourir un peu".
Het was een bijzonder mooie Tour, met prachtige routes! Dat daarbij ook van de restaurantkeuzes veel werk is gemaakt betaalde zich dubbel en dwars uit! Met heel veel dank aan Lex, Tatiana en Henny, onze organisatoren. Op naar de volgende etappe!
Tot slot: dat we een echte vriendenclub zijn blijkt wel uit het feit dat Thomas, Rocco en Tony er geen enkel probleem mee hadden om voor mij een stevige omweg te maken en me naar een hotel in de buurt van de garage te brengen waar mijn C6 de woensdag daarop weer geheel verfrist en ontdaan van haar incontinentie op me wachtte! Geweldig bedankt jongens!
