Noorwegen, het verslag
Noorwegen Tour 2024, het verslag
Begin van de Tour, reis naar Noorwegen
Het feest begon al met de reis naar Noorwegen. Omdat er vele wegen naar Rome (in ons geval Voss) leiden, namen de deelnemende equipes verschillende routes, waarbij we elkaar steeds al ver voor Voss ontmoetten en gezamenlijk dan verder reden.
Zo reden wij in 2 dagen naar Hirtshals in noord Denemarken, waar we, in een klein hotel direct aan het strand samen kwamen met Mat en Lia en Claudius. De volgende dag met de snelle catamaran van Hirtshals naar Kristiansand, een trip van een paar uur. Van daar ging het door een schitterend bergachtig landschap naar het Sølvgarden hotel in Rysstad, prachtig gelegen en met Eland burgers op het menu! Heerlijk!
De volgende dag waren het nog bijna 300 km naar het officiële beginpunt van de tour, het Scandic Hotell in Voss. Wat een prachtige, indrukwekkende rit, ongelofelijk: met 2 keer een rotonde in een tunnel, waarbij de 2 tunnelhelften letterlijk door een hangbrug van ruim 1,2 km lang zijn verbonden. (Bekijk alle foto's en video's hier)
Bij aankomst in Voss zaten er al enkele deelnemers op het terras met een glaasje. Niet veel later arriveerden de andere groepen, en kon het feest echt beginnen! Het grote restaurant werd praktisch geheel door onze C6 groep overgenomen!
Donderdag 13 juni
Na het gezellige en goede ontbijt verzamelde we ons al vroeg met onze C6en op de grote parkeerplaats aan het water en ging het in colonne naar de waterval van Tvindevossen. Die ligt direct aan de doorgaande weg, en komt daar vanaf een hoogte van meer dan 100 mtr naar beneden met een donderend geraas. Prachtig. Als opmerking: in dit hele bergachtige gebied van Noorwegen zie je deze watervallen in grote aantallen van de bergtoppen af komen, maar niet altijd zo dicht naast de weg! Helaas liet het weer deze dag zich niet van zijn mooiste kant zien, maar dat kon de pret totaal niet drukken!
Daarna ging het met de lange stoet C6en naar Gudvangen en het Viking dorp Njardarheimr. Ingolf had voor ons een gids geregeld, die ons in korte tijd en heel aanschouwelijk een boel dingen over de oude Vikingen bij kon brengen. Hoe goed hij dat deed bleek wel uit de prestaties bij het bijl gooien van Jurgen en Monique! (Zie de video's)
De nu volgende rit naar het uitzichtpunt van Stegastein vergde het maximum aan stuurmanskunst van de equipes. Stijl omhoog op een smalle weg met 2 richtingsverkeer, talloze haarspeldbochten en een schitterend uitzicht naarmate we hoger kwamen! Het uitzicht daarboven, weliswaar enigszins vertroebeld door het weer, was niettemin van een adembenemende schoonheid!
Eenmaal terug beneden in het dal reden we even later de langste wegtunnel ter wereld, 24,5 km lang, in. Midden in die tunnel is een unieke parkeerplaats gemaakt, sfeervol verlicht. Opnieuw: zie de video's.
Na het verlaten van de tunnel waren we als snel bij de mooie locatie voor onze lunch, gelegen aan het water. Een gezonde doch voedzame maaltijd was daar ons deel.
En verder ging de reis weer, nu naar een oud middeleeuws houten kerkje in een klein dorp. De koster/beheerder aldaar vertelde ons de bewogen geschiedenis van dit kerkje, de betekenis van het originele houtsnijwerk en van enkele van de vele teksten die binnen waren te zien.
Helaas had Ingolf onderweg naar de kerk een probleem met zijn C6 gekregen, het kunststof koelwater-verdeelhuisje had het begeven... We hebben zijn auto op een parkeerplaats onderweg moeten achterlaten, die hij later daar dan ophaalde en (grotendeels bergaf) naar een garage in Sogndal bracht.
Eenmaal aangekomen in ons hotel in Sogndal was vervangend vervoer voor Ingolf snel geregeld, en kon hij de volgende dag met, jawel, een Toyota RAV4, zijn gidsende rol blijven vervullen.
Na een heerlijke maaltijd en het tot na middernacht doorzakken in de bar van het hotel ging iedereen voldaan naar bed!
Vrijdag 14 juni
Een zonovergoten dag! Op weg naar het Gletschermuseum in Fjaerland. Het gebouw ligt geheel eenzaam in een prachtig groen dal, geflankeerd door hoge bergen. Tijdens ons bezoek wordt een film vertoond van een gletscher expeditie op één van de grote Noorse gletschers. Bijzonder indrukwekkend! Nog indrukwekkender: je loopt naar buiten de parkeerplaats weer op en je herkent die grote gletscher die je net in de film hebt gezien, op de flanken van de berg naast het museum!!
Vanuit dit museum vervolgen we onze weg via een prachtige route door de bergen. Op een parkeerplaats worden we verrast door een aantal koeien, die rustig grazend in de berm onze belangstelling niet echt op prijs lijken te stellen. Ze staan rustig op en steken de weg over, waar ze weer rustig doorgaan met wat ze aan het doen waren!
Na deze korte pauze vervolgen we de prachtige weg door de bergen naar Loen, aan het einde van het Nordfjord. De meesten van ons gaan daar met de kabelbaan stijl omhoog naar het op de bergtop gelegen restaurant en uitzichtpunt voor de lunch. Wat een uitzicht daarboven! En dat op zo'n mooie dag, zonovergoten en met prachtige witte wolken in de lucht kan het niet mooier!
Eenmaal terug in het dal vervolgen we onze weg naar onze eindbestermming deze dag, Geiranger. De weg voert ons hoog de bergen in, naar opnieuw zo‘n schitterend uitzichtpunt bij Dalsnibba, waar het uitzicht op het Geirangerfjord adembenemend is.
Het hotel, een schitterend oud Grand Hotel, blijkt te beschikken over een klein maar fijn auto museum in de kelder! Meest dertiger jaren Amerikanen, naast enkele Fords ook 2 Buicks en een Studebaker President!
Het avondeten in de grote zaal is uitstekend en uitzonderlijk uitgebreid, waarbij vooral ook het dessert buffet van grote klasse is!
Zaterdag 15 juni
We verlaten Geiranger en stijgen opnieuw via een prachtige route met vele mooie uitzichten de bergen in naar de Gudbrandsjuvet kloof met zijn mooie donderende watervallen.
We zijn hier al bijna aan de voet van de beroemde "Trollstigen", de trollenladder, die 3 dagen eerder weer was opengegaan. Een weg die zich via vele haarspelden naar boven kronkelt, naar een plateau op een bergtop, met opnieuw watervallen en snel stromende riviertjes. De weg verder, aan de andere kant naar beneden is zo mogelijk nog indrukwekkender, in haarspelden kronkelend vlak naast een met donderend geraas naar beneden stromende waterval! Je moet het zien om te geloven... In nog een opzicht hebben we groot geluk gehad, 2 dagen na onze doortocht van deze Trollstigen werd de weg voor de rest van het jaar opnieuw afgesloten, nadat een auto door vallend gesteente was geraakt. (wel schade, geen slachtoffers). Onderaan de trollenladder was dan de stop gepland voor de lunch.
Na de lunch ging het verder naar Åndalsnes en het bergbeklimmers museum daar. Een klein maar fijn museum, dat een beeld geeft van d ontwikkeling van de bergklimsport in Noorwegen. Maar ook via een film liet zien hoe de bergen in Noorwegen zijn ontstaan! Jazeker, de overlevering vertelt ons dat de bergen niets anders zijn dan trollen, die niet op tijd, voordat de zon opkwam, in hun holen terug waren. Bij opkomende zon verstenen ze dan en worden bergen!
Dan is het tijd om richting ons hotel te rijden, naar Kristiansund, tevens het noordelijkste punt van onze tour. De route is nu grotendeels door een liefelijk, heuvelachtig landschap met veel water en veel groen. Kristiansund is een havenstad, en ons hotel bevindt zich direct aan één van de havens in de stad. Een prachtige avond op het terras boven het water, met de ondergaande zon boven de zee.
Zondag 16 juni
In Kristiansund bevindt zich een heel speciaal museum: het Stokvis museum! Stokvis is jarenlang een belangrijke (export) industrie geweest in Noorwegen, feitelijk is het gepekelde en lucht-gedroogde kabeljauw. Kristiansund was vroeger het centrum van de stokvis productie. Het museum zelf is een oude verwerkingsfabriek waar de kabeljauw direct na de vangst binnen kwam en tot stokvis werd verwerkt en verpakt voor verkoop en export. Het gebouw ligt dan ook direct aan de haven. Het werk gebeurde veelal door vrouwenhanden, en in een vroeger stadium ook kinderhanden.
De route deze dag ging van Kristiansund langs de kust naar de "Atlantic road", een weg die zich via een aantal bruggen die even zovele eilandjes met elkaar verbindt, direct langs de oceaan loopt. Een paar van die bruggen zijn echt spectaculair!. Zie de foto's.
Om bij die weg te komen moeten we eerst door de Atlantic tunnel, een unieke tunnel, zowel door de stijle hellingen, tot 10% zelfs, als ook door het feit dat hij afdaalt tot 250 mtr onder de zeespiegel. De lengte is bijna 6 km. Kort na het verlaten ervan kom je dan bij de Atlantic road met zijn vele bruggen.
Verder doorrijdend komen we uiteindelijk in Bud, een vissersdorpje aan de oceaan, waar ook in de 2e wereldoorlog een deel van de Atlantikwall gebouwd werd. Dat deel bij Bud is nu een museum.
Aangekomen in Bud gebruiken we eerst de lunch in het restaurant direct aan zee en recht tegenover de ingang (via een stijle trap omhoog de rots op) van het museum.
De top van de rots geeft inderdaad een wijds uitzicht over de oceaan, ideaal voor verdedigers natuurlijk, maar er is hier nooit een kanonschot gelost. Wel werden de bunkers door voornamelijk Russische krijgsgevangenen/dwangarbeiders aangelegd.
Het laatste stuk van de route vandaag en van deze Noorwegen tour brengt ons dan naar de stad Molde. Ons hotel is het Scandic Seilet hotel, dat een prachtig uitzicht biedt over het fjord en de verder gelegen bergketen. Vooral bij ondergaande zon een adembenemend mooi schouwspel!
Het zit er weer op voor deze prachtige Noorwegen tour! Ik denk dat wat Ingolf en Laura ons van hun mooie land hebben laten zien op ons allemaal diepe indruk heeft gemaakt. Het was fabelachtig mooi!
De volgende morgen namen we toch, zoals altijd, enigszins weemoedig afscheid van elkaar! De avond ervoor had Lex ons al verteld over de Tour de la Meuse voor het volgende jaar (zie onder events) en hebben we gelukkig weer iets om ons op te verheugen!r
Ingolf en Laura: heel veel dank voor deze schitterende Tour!