Ervaringen van een C6-rijder (3)
Ervaringen van een C6 rijder (deel 3)
Op een andere tocht naar Le Mans kwamen we een jaar later een ’71-er bruine, derde neus tegen in ogenschijnlijk goede staat. De lagers waren niet goed, wat nogal bonkte, maar was ook dit een fraaie Pallas met bruin lederen bekleding, meedraaiende koplampen uiteraard en een geweldig soepele 2.0 liter motor. Ook deze was te koop voor fl 5.000. Geen geld en die zou ik vast zo in Nederland kunnen verkopen…..dacht ik.
Dat viel dus beetje tegen. Uiteindelijk heb ik een knoop moeten doorhakken. Beide snoeken maakten water en waren toe aan een grote onderhoudsbeurt. De ’67-er had een bijna total make-over nodig. Een motorrevisie en aanpak van het plaatwerk en gootjes, geschatte kosten fl. 60.000. Lust u nog peultjes? Voor de bruine heb ik maar geen offerte meer laten opmaken.
Een CX en niet voor niks
Bij Blikwerk stond een fraaie, goed geconserveerde CX 25 GTI van 16 jaar oud, uit 1984. Die wilde ik, hoe droevig, wel inruilen tegen beide snoeken, tenminste als er originele GTI-velgen onder en een nieuwe hemel in kwamen. Die deal wilde Blikwerk wel maken en zo geschiedde dat ik twee snoeken, nog eens snik, heb achtergelaten voor een CX.
Tegenwoordig zou dit een idiote ruil zijn gelet op de spectaculaire prijzen van een DS en de nog immer miserabele prijzen van een CX. Met de aanstaande verhuizing van Friesland naar Wijchen leek en bleek het evenwel een verstandige keuze. Meer dan dat, de CX hebben we al 17 jaar en zij rijdt nagenoeg probleemloos. Zij heeft, afgezien van de bijna onovertroffen vering van de DS, aanzienlijk meer comfort dan haar voorganger, kan lekker mee in het verkeer en ziet er immer stralend uit. Ook de CX kent trouwens louter liefhebbers, dat verguldt de pil nogal.
Sinds ik een DS had ben ik lid van La Bombe Citroën en dat ben ik nog steeds. Voor mij blijft de DS niet alleen een verlangen brandend houden maar veer ik ook nog regelmatig op door haar epische verschijning. Daarmee is het voor mij, anders dan voor vele citrofielen, niet persé de mooiste auto ooit gemaakt. Als ik op een klassieker-evenement ben en je loopt tussen allerlei antiek rollend materieel dan is het DS-je maar een gewoon besje. Ik hoef geen namen te noemen. Het werkt toch ongeveer zo dat hoe zeldzamer, hoe mooier en hoe ouder, hoe 
mooier én hoe ouder, hoe zeldzamer. Daar is wel een uitzondering op en daar wil ik naartoe: de CX. Vergeleken met de aantallen aan snoeken die er in Nederland zijn is de CX toch al weer een stuk schaarser. Maar, eerlijk is eerlijk, ook minder geliefd, minder kostbaar en zij ontbeert een troetelnaam. Behalve op clubmeetings is het hoe dan ook een zeldzaamheid om deze grand voiture te spotten. Er zijn dan ook drie keer meer DS’en dan CX’en in Nederland en ongeveer net zoveel CX’en als C6’en. In het clubblad La CX en route zie je er trouwens best veel. We krijgen wel veel duimpjes omhoog als we in de CX rijden. Trouwens ook wel eens middelvingers, maar het kan zijn dat dat niet altijd de auto betreft.
Voor ons is de CX, onze CX met overigens cognackleurige stoffen bekleding, een auto met een onovertroffen zitcomfort. Wij houden nogal van fietsen en trekken er graag op uit en als we wat meer tijd dan gemiddeld hebben zetten we de fietsen achter op de CX. Voor de goede orde, die halen we er ergens
in Nederland of Duitsland dan weer af om een stukje te fietsen. Gewone stadsfietsen en “stukjes” zijn dan rondjes van 60-80 km en soms 100 km. Niet om indruk te maken, maar om een indruk te geven. Fietsen kunnen we eindeloos lang volhouden, tenminste als je het aan onze benen vraagt. Onze onderkant denkt daar anders over. Zadelpijn vergezelt ons vaker dan ons lief is en wat is de CX dan een weldaad. Zacht en romig. Je zit er niet óp, je zit er ín. Onze CX is zoals aangegeven een GTI uit 1984, oorspronkelijk Duitse import. Na bijna 20 jaar hebben we er ongeveer 70.000 km mee gereden en in de bijna 35 jaar die zij op de wereld is, maakt dat bijna 170.000 km. Geen groentje meer, al doet de kleur anders vermoeden. Grote revisies, daar heeft ze niet om gevraagd, de dame mag er zijn, is roestvrij, mede dankzij de regelmatige Dinitrol-behandelingen bij Gosliga. Het onderhoud laat ze doen bij garage Renard in Boven Leeuwen.
Wordt vervolgd met aandacht voor de C6, echt waar.